İkiz ruhlar 1 arkası yarın deneme öykü

Yüksel Nimet Apel
2962

ŞİİR


61

TAKİPÇİ

İkiz ruhlar 1 arkası yarın deneme öykü

Sıcak kahvenin kokusu beni kendime getirmeye yetmişti.
Mutfak tezgahının önünde elimde çaydanlık evde olmanın huzuruyla gülümsedim.

Tembel kız gelsin de kahvesini kendi alsın; prenses hazretlerinin her şey ayağına mı gitmeli

Aman Allah'ım sırtımdaki bu soğukluk da ne dememe kalmadan arkama dönmemle birlikte Hülya şeytani bakışları,kahkahalarıya fırlayıp kaçtı.

Ben durur muyum peşimde köpeğim Alpina Hülya'yı kovalamaya başladık.
Merdivenlerden deli gibi inip bahçeyi fır dönüyoruz.

Arkasından olanca hızımla koşuyorum ama, mümkün mü o deli kızı yakalayabilmek.

Hırsımdan ağlıyorum artık, yine o kazandı tazı gibi mübarek bunu onun yanına bırakırsam bana da Rüya demesinler!

Bu hengame arasından teyzem taraça'dan sesleniyor,telefon işaretleri yapıyor.

Bu seferlik seni yine yakalayamadım ama son gülen iyi güler. Hülya alacağın olsun e mi

Sanırım Atıf arıyor beni anca sevgilimin sesi yatıştırır,yine koşarak tırmanıyorum merdivenlerden.
Hülya arkamdan hem gülüyor, hem de nefes nefese kaldığından kesik, kesik
-koş Rüya kooş sevgilin seni arıyordur.

Sen çeneni kısar mısın intikamım büyük olacak, bak her an tetikte ol hiç ummadığın bir anda sırtında bir soğukluk duyarsan bil ki benim elimde henüz hepsini dökmediğim koca bir kova su olacak bekle şekerim.

Bunu unutma yaz bi kenara..

Sırtımda halen o müthiş soğukluk, eriyen buz parçasının ıslaklığı ayağıma batan kum taneleri kendimi yukarı zor atıyorum

-Alo Atıf, sen misin canım

af edersiniz ben Atıf'ın bir arkadaşıyım size nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum.. lütfen heyecanlanmayın köşedeki, bakkaldan arıyorum sizi.
Atıf sizden çok bahsetmişti bana yakın arkadaşıyım.

İsminiz nedir Atıf kendisi neden aramıyor?

- Rüya hanım sözümü kesmeyin ne olur,hemen aşağıya inin siz Atıf'a götüreceğim.

Atıf'a ne olduu
-bir kaza oldu sizi hastaneye götüreceğim lütfen çabuk olun sizi urada bekliyorum arabam var.

Ne kaza mı nerede Atıf'mı kaza geçiren

aman Allah'ım,

-Atıf ve annesi arabalarıyla denize uçmuşlar.durum çok acil.

Telefon kapanıyor ben son sürat giyiniyorum, ağlamak istiyorum gözümden bir damla yaş akmıyor. Elim ayağım titriyor, telefon sürekli çalıyor sanki

Beynim uğulduyor, Hülya teyzem meraklı sorularıyla beni daha çok bunaltıyorlar.

Yüksel Nimet Apel
Kayıt Tarihi : 9.4.2014 00:17:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yüksel Nimet Apel