İkiyüzlü Beyefendi Şiiri - İsyankar 00

Hep sormuşumdur hala sorarım kendi kendime
Nice mahluklar yaşıyor dünyada insanım diye
Ekmek davası dedik geldik gurbet ellere
Niçin geldiğini beyfendi çoktan unutmuş bile
Hayvan gibi akşama kadar çalışıyor
Aylığı eve getirmeden nataşalarla bölüşüyor
Çoluğu çocuğunu hep yalanla anlatıyor
İyi bir halt etmiş gibi gelip gururla kahvede anlatıyor
Karısı ile bir parka gitmekten kaçınıyor
Bir nataşa için taaa nerelere koşuyor
Çocuklar evde ne yiyiyor hiç umurunda da değil
Beyfendi hayatını yaşıyor gerisi önemli değil
Söz namusdan açılınca hemen öne atılıyor
Malesef yüzde ellimiz bu hayatı yaşıyor
Her sabrın bir sınırı var ama oda taşıyor
Mübarek derebeylik sanki babadan oğla geçiyor
Ailesi için bir şilinge kıyamaz
Nataşayı ise gezdirecek disko bulamaz
Böylelerine iyilik ise hiç yaramaz
Bence bundan büyük şerefsizlik olamaz

isyankarın görüşü bu yorumu size bırakıyorumDilimin döndüğünce
toplumun rahatsızlığını iletiyorumBu anlatıklarım asla bir senaryo değildir
Acı ama tüm yaşanan gerçekleri anlatıyorum