ben seni hep,
ikiyi on geçelerde bekledim.
bazen geciktin,bazen er geldin.
ama hep söyledim
her ne kadar işime yarasa da
altı buçuk çok geç
saat oniki ise oldukça erken,diye
sorup durdun:
-ama niye?
-ama neden hep ikiyi on geçe? diye
dur anlatayım.
arasıra aklıma gelirdin
kalbimdense hiç gitmezdin
aşkı aşağılamak olmaz!
anlamadın mı yine?
bak şimdi,
geç karşıma,
farzet ki ben bir saat,
sen saate bakan herhengi biri
artık sen yorumla
ikiyi on geçede bekleyen,
buluşacağımız vakti
ya da durmuş kırık kalbi...
Kayıt Tarihi : 1.11.2008 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)