İkiyi Geçmeyen Saat Şiiri - Reşat Öztoprak

Geceye gündüzden kalmışım,
Bilmem taşır mı sabaha ayaklarım.
İnsanlar eskitmişim ömrümde,
Saatlere varmaz dakikalarım.

Vay meret,
Hala ikiyi gösteriyor.

Yıldızlar tozlaşmış gözlerimde
Ve bir kara delik ki içimde,
Mevsimler ihtiyarlaşmış sesimde,
Tütün sarmışım asırlarca ellerimde.
Ellerim sabra ansızın sahip değil,
Kelimeler çürüttüm çok, kalemimde.

Vay meret,
Hala ikiden geçmiyor.

Çok ay büyüttüm dolunaylara
Ve çok güneş biriktirdim tutulmalara.
Binlerce yıldan arta kaldım,
Binlerce kıştan çıktım baharlara.
Sesler susturdum çoğu kez,
Çoğu kez dilimde ihtilalle bağırdım.

Vay meret,
Hala ikide bekliyor.

Müsterih değil sonsuza uzanan anlar
Omuzlarımda başkaları taşınırken.
Omuzlarım çürüyor nergis kokularında,
Ölümler kapıma uzanırken.

Vay meret,
Hala ikide duruyor...