İkisini Unutma! Şiiri - Kâzım Özgür

Rabbimin sevdiğidir; sabreden bunca fakir;
Sende düşen darlığa, görme kimseyi hakir.
Aza kanahaat eden şükreden olur şakır,
ALLAH ile ölümü ikisini unutma! .

Zengini de fakiri bu dünyayı terk eder;
Kimler kimden üstündür, yüce Mevla’m fark eder.
Bu kadar huysuz olma, aklın bir gün dank eder,
ALLAH ile ölümü, ikisini unutma! .

Ölen geri gelmiyor, şöyle bir dünün bak,
Tövbe ed günahına, acılarla için yak!
Özür dile hatadan dürüstlük tavrını tak,
ALLAH ile ölümü, ikisini unutma! .

Hiç güvenim kalmadı, haram zade dayıya,
Kendin aldın mirası bizi de koy sıraya.
Şeytan aldattı seni çaptırır bir kayaya,
ALLAH ile ölümü, ikisini unutma! .

Hayretisin acizsin, çabalarım olmuyor;
Ezberi de unuttun, hafızanda kalmıyor.
İhtiyarsın be Kazım bilgilerim dolmuyor,
ALLAH ile ölümü, ikisini unutma! .