Ten kabında, insan kalıbıyla geldik.
Ateşte açan çiçekler gibi hepimiz.
Beşikte başlar tabular, tabutta gittik
Yıllar ki yılanmış, ömrümüzü yemiş.
Ömürse yalan bir rüyaymış uykuda,
Seksen milyar insan, ne diye gitmiş?
Değil midir dünya hayatı da bir rüya?
Öyleyse o gidenler ne diye gitmiş?
Ölünce ölümde rüyaysa, gerçek ne?
Kul öylede böylede, madem uykuda..
Şer ve hayır, yapılan onca amellerden,
Mesul olunur mu, yaptı diye rüyada?
Ahret için hemfikiriz ebedi âlemden,
Fani ve uykuda geçen ömür hayatta,
Hesaba çekileceğiz amellerimizden,
Az mı bu çektiğimiz elemler dünyada..
2024
Kayıt Tarihi : 17.4.2024 19:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!