Hayata tutunurken hoyrat bir çınarın filizinden,
Yeşeren sevgilere baktım uyumadan hergün.
Eskimeyen saatlerin alıp götürdüğü zamana bakınca,
Perçinleşen sevgilerin ayrılış ağıtlarını duydum.
Sevmenin istemekle olmadığını fark ettiğinde içinde,
Ananın yavrusuna,gülün dikenine,Merve'min Eylül'üne baktığını gördüm
Bütün sesler kaybolduğunda bir an...
Hesaplaşma vakti çatıyor bedenime,
Ben yalnız değilim; Nafile! !
Nerde sevdiklerin o zaman nerde..
Kayıt Tarihi : 16.11.2012 01:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!