İkisi de Şiiri - Muhammed Leyla

Çocukluğu özlemek, arkadaşı hatırlamak,
Okulu bitirirken bir anlık dalmak,
Özlemek geçmişi, ölümü anmak,
Ben sevmem derken sevgiyi tatmak.

Eskiler güzel değildi belki de, çocukluk güzeldi,
Ben düzelmem derdim, nasıl olduysa düzeldim,
Bazı insanlar vardı, benim için özeldi,
Zeki Müren dinlerken eskilerden söz ettim.

Bir kadın, güzel koku, ve pembe pardösü
Yeşil gözler, beyaz bir ten, başında örtüsü,
Hiç bakmıyor bana, sanki ömür törpüsü,
Ona olan sevgime müsebbib sefil güdü.

Yanına gelen kişi, herhalde sevdiği,
Bunu anlayınca istemsizce gözlerimin gülmesi,
Yaşanan acıları insan hiç özler mi?
Özlenen çocukluk mu, yoksa eski günler mi?