Aşk vardı cennet ile cehennem sonu,
Bir de aşk vardı, gölgesi ve anlamsız ruhu.
Ne cennet kadar güzeldi ama gökyüzü kadar mavi,
Ne cehennem kadar kötü idi, ama rezilce kirli.
Bir kalbe sıkıştı beşerde ikisi,
Biri olmadan olmaz diğeri, kutsal yemiş misali,
Bu yemiş ki iki yarım bir elma idi,
O elma ki yasaktı onu da adem yedi.
Kayıt Tarihi : 1.5.2010 19:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!