İkirciklenme Şiiri - Bahattin Karagöz

İKİRCİKLENME

Gönlümün sesinden bizâr kulağım,
Duymasam bir türlü, duysam bir türlü
Getirir hapsime ferman ulağım,
Uymasam bir türlü, uysam bir türlü.

Tatmak için aşkla çıktığım erik,
Üzümden kesilmiş, cevizi derik.
O lâl şarabına düşmüşüm esrik,
Aymasam bir türlü, aysam bir türlü.

Bir sev günün olsun, bir de döv günün.
Kadri olmaz yüze karşı övgünün.
Dilimin ucunda hası sövgünün,
Saymasam bir türlü, saysam bir türlü.

Kavara bal dolar, O, Rezzak, Kerim.
Avara kasnaktan çıkmaz mı verim?
Sırat-ı müstakim üzre titrerim,
Kaymasam bir türlü, kaysam bir türlü.

Sakın yaptırmasın bize hep hata,
Şafak üstümüze şal ata ata...
Sonsuz ecir için anlık rahata
Kıymasam bir türlü, kıysam bir türlü.

Durgunluk havayı, suyu hamlatır,
Sızdıran küp yavaş yavaş damlatır!
Bardağı taşıran en son damladır,
Koymasam bir türlü, koysam bir türlü...

Dünya bize bir imtihan alanı
Gördük mü hakkıyla ibret alanı?
Nur gibi, zulmetten koyu yalanı
Soymasam bir türlü, soysam bir türlü.

Dilden hiç düşürme Hakk'ın sözünü!
Ey yolcu, bulmalı ballar özünü...
Fitnenin, fesatın, kemin gözünü
Oymasam bir türlü, oysam bir türlü.

Aynadan küstürür ağaran saçım,
Âleme çok gelir iki kulaçım,
Topraktan gelmişim, toprağa açım,
Doymasam bir türlü, doysam bir türlü...

Elimizde Lokman Hekim ölçeği,
Ararız her yerde timya çiçeği.
Ölmeden ölmektir işin gerçeği.
Yaymasam bir türlü, yaysam bir türlü...