Hiç bir şey hissetmeden insanları süzerken,
Kalbimdeki kaygılar ve sonsuz tereddütler
Siliniyor gözümden ve güneş ışıkları
Öğretiyor yaşamın güzelliğini bana.
Yalnızca bir kişiyi mutlu görme sevinci
Sonra renk renk içine güven dolan bir dünya..
Anlıyorum, her kapı çaldıkça açılacak
Ve güldükçe herkesi gülüyor göreceğim.
Artık kadim sırları keşfetmeme gerek yok.
Ne de geçmişte kalmış o tarifsiz duygular..
Duyduğum her yemini çoktan unuttum bile.
İnanmadığım tek şey çok mutlu olduğummuş.
Bahadır ÖzdemirKayıt Tarihi : 29.9.2012 18:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!