Bilinmez,iki sevgiyi taşımaz
Sanrıdır adı kalbinde durmaz
Aşikar camlar hüznün şehrinden
Soğutur, vurgun durakları, iç açmaz
Rüzgarın çığlığına çarpan giz
Üşütür kelimeler iz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kaleminize sağlık sayın Sayılgan Kaya....
İkindi treninin kendisi hüzün sanki...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta