İkindi Sonrası Şiiri - Memduh Atalay

İkindi Sonrası
Ben korkunun ve aczin kara çocuğuyum
Bozkırın ta ortasından bir sürgün
Taşı deldim de çıktım
Biraz gözyaşı biraz kaygı
Kırışık alınların devrimlerde iç çekişleri sonrasında
Bir ikindide doğdum
Kaya gölgesinde
‘Dağlar dağımdır benim
Gam ortağımdır benim’
Size gösterecek hiçbir resmim yok
Törenlere ayinlere yabancıyım
Evet, bu şehirden değilim
Bu diye göstereceğiniz bir kimse de değilim

Her gece karanlığa döktüğüm gözyaşlarını
Bir ölüm sonrası ve yağmur başlangıcı
Yar andının ardındaki
O delikanlı öfkeyi benimle tanırsınız
Benimle ölümün rengi bembeyaz yaşamaklar kararır
Nerde ne zaman niçin
Savaşlardan dönmeyen dönse de aradığını bulamayan sürgün
Bir ağaç gölgesiyim
Misafir varlığına ebedilik verenler kara şatosunda
Ben ağaç gölgesinde bir isimsiz er’im

Ortasında yürüdüğüm bu mahşer kendi mahşerim
Atılacak bir sayfanın üstünde yazılı kimliğim
Kim o sayfayı öper de taş üstüne koyarsa
Belki bir gece arınması
Belki bir Bişri Hafi mirasıdır
Taş üstünde bekleyen pusula
Kararan yaşamaklar sonrası son ümit
Batan gemide son tayfa
O alınlar ki zulmün en gâvuruna şahittir
Biter mi mağara arkadaşları
Biter mi suyla gelen Musa
Kırışık alınların devrimler sonrasında iç çekişlerinde doğdum
Bir ikindi sonrasında