İkindi Sarhoşlukları 2

Kapıların ardına zincirli bir sevdanın
nafile nöbetçisiyim,
bakışlarım dağılırken sokaklara,
gecelere yarenliğim uykuları katleden bir öfkeye bileniyor..
Kanatların göğümde değil sanki...
gözlerinin içinde bulamıyorum seni,
tutamıyorum ellerini,
ellerin avucumda...
bakışların kayıp iklimlere
sonbahar rüzgarları mı oldu,
nerdesin sevgili...

acemilikte kandırılan bir ustalığa inanır gibisin.
Öpüşlerin ayaz yemiş yediverenler,
üşüyorum sevişmelere
bedenin gurbet
şimdi uzaklığın sıla
oysa
nasıl acımasızca öğrenmiştim ağlamayı,
düşmana bıçak dosta gül olmayı
yalnızlığın kudurduğu tenha ve aysız yurtsuzluklarda sınadım
ki sımcıcak bir anne kucağına teslimdin ben
emanetken uzak bir bedduaya..

Kim bilebilir ki
bir adamın vefasının aldığı soluktan daha pahalı olduğunu?
Ezberlenmiş nasihatlere asiyken hep,
nasıl büyeyebilirim iğreti bir masalda,
nasıl bakarım aynalara? Geçmiş nasıl silinir,
ağaçları çiçeklendiren
baharı dillendiren kök değil mi sevgili...
Zehirleri baharlara devşiren mucize,
bu adamı mezardan kaldıran sevda
bu kökten filiz vermedi mi? ...

Yaralarımla inatlaşmanın galibiyim ben!
Adımlarım topal yüreğim suskunsa,
beni tanımayanların
ve hiç bir zamanda tanıyamayacak olanlarındoğruları,
olsa olsa intihar mermisidir kafama sıkılan
ve sen bilmeden şarjörünü dolduruyorsun
beni dermansızlaştıracak silahın...

Sarhoş sayıklamaları gelmesin iç-döküşüm,
Gelmesin! !
Sevgili;
Sevginle türkülendir beni...