VUSLATIN SIRATI
Gece sabaha kadar sayıkladım adını
Mahşere tehir ettim gönlümün muradını
Ayaklarım bağlandı firkatin zinciriyle
Geçemedim bir türlü vuslatın sıratını
MECNÛN MİSALİ
Yüreğim Leylâ diye seni tanıyor gülüm!
Gönül lâle devrini her gün anıyor gülüm
Şimdi Mecnûn misali uzağına düşmüşüm
Yüreğim bir yanardağ, canım yanıyor gülüm!
BEYHUDE
Akıbetin ölümdür, istersen yüzyıl yaşa
Unvanlar fayda vermez; beyhude ağa, paşa
Uçurumlara saptık yolların encamında
Pişmeye ramak kala soğuk su kattık aşa
GECELER ANLAR BENİ
Yıldızlar sırdaşımdır, geceler anlar beni
Hasretinden tutuşan heceler anlar beni
Gece uyku bilmezim, gündüzün uykudayım
Bir sen anlayamazsın, niceler anlar beni
ŞEHİTLER UNUTULMAZ
Destan yazar yiğitler, mübarek kanlarıyla
Yurda bedel öderler, muazzez canlarıyla
Her şey unutulsa da şehitler unutulmaz
Hafızalarımıza kazınır şanlarıyla
NEDAMET GÖZYAŞLARI
Ya yaptıysam beyhude, aşkıma kördün gülüm!
Kapattın kapıları, zincirle ördün gülüm!
Nedamet gözyaşları boğacak bir gün seni
Zamansız çekip gittin, neyimi gördün gülüm?
Kayıt Tarihi : 20.2.2018 00:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!