İkindi Rubaileri-7 Şiiri - Nihat Malkoç

İNCİNİR DİYE

Ferhatlıktan vazgeçtik, dağlar incinir diye
Toprağı elle kazdık, bağlar incinir diye
Bir kum küreciğine sığdırdık deryaları
Derinlere dalmadık, sığlar incinir diye

ELEK

Unumuzu eledik, çoktan astık eleği
Elimizin tersiyle ittik cümle dileği
Pehlivanlar gücünü yüreklerinden alır
Gönlü kavi olanın bükülemez bileği

SUSMA VAKTİ

Eskimiş elekleri şimdi asma vaktidir
Lambanın islimini şimdi kısma vaktidir
Hakikat konuşunca derdest olur yalanlar
İmtihan bitti artık, şimdi susma vaktidir

ARI VE KOVAN MESELİ

Bahtsız bir arıyım ben, kovanımı kaybettim
Cansız beden cesettir, öz canımı kaybettim
Ten muhabbet ülkesi, yürektir payitahtı
Bedenim hükümsüzdür, sol yanımı kaybettim

SENİ SANA BIRAKTIM

Sen dereyi çok gördün, sana Tuna bıraktım
Usandım nazlarından, seni sana bıraktım
Bu dünyanın encamı böyle gitmez bilesin
Bir gün yakarsın diye sana kına bıraktım

MİHNET DÖŞEĞİ

İçimdeki kasveti atamadım bir türlü
Mihnet döşeğim oldu, yatamadım bir türlü
Pazar pazar dolaştım, bulamadım müşteri
Derdimi kimselere satamadım bir türlü