İkindi Rubaileri-64 Şiiri - Nihat Malkoç

BU HAYAT BİR OYUNMUŞ

Herkes sanır kendini, zemzem suyuyla yunmuş
Kendi aslan parçası, başkaları koyunmuş
Hiç ölmeyecek gibi gece gün biriktirir
Bir türlü anlayamaz, bu hayat bir oyunmuş

"FREE" TAKILMAK MODA!
Ellerde telefonlar, herkes ayrı bucakta
"Free" takılmak moda, keyif yoktur ocakta
Evlâdın hayırlısı bu zamanda nadirat
Anne huzur evinde, kedi köpek kucakta

HİÇ KİMSE İNCİNMESİN

Ay, yıldızla söyleşsin; bayrak gökten inmesin
Yankılansın ufuktan, ezan sesi dinmesin
Zafer inananların, asla kibre kapılma
Öyle bir zafer kazan, hiç kimse incinmesin

VARSIN KİMSEM OLMASIN

Çiğ kalmayı yeğlerim, namert narında pişmem
Çukurdan adamların seviyesine düşmem
Bu dünya gurbetinde varsın kimsem olmasın
Yetim yalnızlığımı hiçbir şeye değişmem

AYIRAMAYANLAR

Toprak dolası gözü doyuramayanlar var
Kendinden başkasını kayıramayanlar var
Bakıp da görmeyenin gözünü hırs bürümüş...
İhanetle vefayı ayıramayanlar var

HERKES KENDİNE ÂŞIK

Herkes kendine âşık, ayna düşmez ellerden
Bağlar kendinin sanır, gül beğenmez güllerden
Güneşin etrafında dönmesini arzular
Sanır ki meclislerde namı düşmez dillerden