İkindi Rubaileri-6 Şiiri - Nihat Malkoç

KARAMSAR OLMA GÖNÜL!

Dünyadan giden de çok, dünyaya gelen de çok
Ağlayanlar var ama dünyada gülen de çok
Karamsar olma gönül , iyiliğe devam et!
Nankörlerin yanında, iyilik bilen de çok

SEVDA YAĞMURLARI

Bu baş ne çok isterdi göğsüne yaslanmayı
Sevda yağmurlarında bir ömür ıslanmayı
Yâr yolunda harcadım ömrümün baharını
İstemezdi bu yürek hüzünle puslanmayı

EFKÂR KOMASI

Efkâr komasındayım, sen beni şair ettin
Zühreliğe soyundun sen beni Tahir ettin
Gönül misafiriydin, ev sahibi oldun yâr
Sevda nedir bilmezdim, sen beni mahir ettin

MÜEBBET İSTERİM

Gölgeni gölgem bildim; yuvam, yurdum, yerim yâr
Sensiz gönül bağımdan alamadım verim yâr
En büyük esarettir uzağında özgürlük
Gözlerinin hapsinde müebbet isterim yâr

HİCRAN YARASI

Sen bende yaşadıkça ben de yaşayacağım
Senden gayri ne varsa çekip boşayacağım
Ahirete bıraktık güzelim kavuşmayı
Hicranın yarasını her gün kaşıyacağım

SİL GÖLGEMİN TERİNİ

Ay yüzün aydınlatır gözlerimin ferini
Bu dünyada hiç kimse dolduramaz yerini
Gece yarılarında sırılsıklam olurum
İpek peştamalınla sil gölgemin terini