SONSUZLUĞA KOŞU
Her şiir yarım kalır, tıpkı her hayat gibi
Ömrün karakışında tutar fırtına, tipi
Dünya dediğimiz şey sonsuz(luğ)a koşudur
Bu yarışta hiç kimse göğüsleyemez ipi
YÜREĞİM BİNİ AŞTI
Ne garip bir çağdayız, inan feleğim şaştı
Kan akan gözlerimden nice okyanus taştı
Ân'lar asra dönüştü zamanın ırmağında
Bedenim ellisinde, yüreğim yüzü aştı
ZAMAN(D)A İZ BIRAKMAK
Dile pelesenk olsun, hatırlı bir söz bırak
Mâzinin aynasında Yusufça bir yüz bırak
Toprak ağzını açmış, bekliyor bedenini
Zamandan silinmeden zaman(d)a bir iz bırak
KİMSEM YOKTUR
O'ydu yegâne kimsem; annem yok, kimsem yoktur
Hasreti ciğerime saplanan paslı oktur
Yüreğim yanar durur, ateşim dağ misali
Sen birini görmezsin, dertlerim binden çoktur.
HER ŞEYE YETKİLİ
Her şeye yetkilisin, sorumluluğun yoktur
Cehennem paklar seni, zira günahın çoktur
Yıkılmaya mahkumdur harçsız örülen duvar
Gördüm çirkin yüzünü, yalana karnım toktur
SEVGİ DOKUNDU BANA
Kirpiğimden süzülen damla bakındı bana
Huzura meyletsem de hüzün yakındı bana
Bunca acıdan sonra mutluluğa evrildim
Kaldıramadı bünyem, sevgi dokundu bana
Kayıt Tarihi : 7.3.2021 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!