İkindi Rubaileri-43 Şiiri - Nihat Malkoç

LÂCİVERT AKŞAMLAR

Gölgenin karaltısı raks eylerken camlarda...
Yine eğleşir durur deli gönlüm gamlarda
Gönül terazisinde ağır gelir hasretin
Geceyi nuş eylerim lacivert akşamlarda

SAFIMIZDAKİ SAFLAR

Akıl savuştuğunda peş peşe gelir gaflar
Farelere kalmıştır kitap istifli raflar
Beyinler çölleşince filiz vermiyor akıl
Bir türlü uslanmıyor safımızdaki saflar

BAL MUMUNDAN HEYKELLER

Kendisini müçtehit sanmaktadır nicesi
Mantık üryan geziyor, aklın düşmüş peçesi
Afra tafra yapıyor bal mumundan heykeller
Birbirine karışmış gündüzü ve gecesi

AY BULUTA GİRENDE

Gurbet derin bir yara, içimde kanar durur
Közdür sıla hasreti; depreşir, yanar durur
Ay buluta girende artar yalnızlığımız
Mecnûn'a dönen yürek Leylâ'yı anar durur

HAYAT AĞACI

Gidilen yol tükenir, görünür son durağı
Hayat ağacımızın dökülür can yaprağı
İpekten elbiseler gardıroplarda eskir
Üryan bedenlerimiz yorgan eyler toprağı

YALAN VE HAKİKAT

Hakikat hiç eskimez, yalan çabuk dökülür
Doğruluğun bileği zannetme ki bükülür
Yalan zifiri gece, hakikat ay gibidir
Yalan sert bir rüzgârda köklerinden sökülür