İkindi Rubaileri-40 Şiiri - Nihat Malkoç

MÜMİNE ALLAH YETER

Buzdan heykelin kibri güneş çıkınca biter
Bülbülü susturanın damında baykuş öter
İnsanların şerrinden sığınır Yaradan'a!...
Cihan düşman olsa da mümine Allah yeter

HAYIR VE ŞER

Hayrı yakın tut bize, uzak dursun şer Rabbim!
Önümüze aydınlık gelecekler ser Rabbim!
Kullar zahire göre yanlış hüküm verirler
Hakkımızda hayırlı neyse onu ver Rabbim!

YABANCI GİBİYİZ

Şirin ele yâr oldu, ne Ferhat kaldı ne dağ
Hazan mevsimindeyiz, ne gül kaldı ne de bağ
Bir yabancı gibiyiz bu kadim topraklarda
Bizi bizden kopardı, rüsva eyledi bu çağ

TÜKENİŞ

Çekildin yollarımdan, izin bile kalmadı
Her şey aşikâr oldu, gizin bile kalmadı
Kalple dil arasında köprüler bırakmadın
Tükettin her ne varsa, sözün bile kalmadı

YALAN

Ekinler küle döndü, bahçeler talan oldu
Kapımdan kovduklarım, kapımı çalan oldu
Gün oldu devran döndü, değişti her ne varsa
Hakikat bildiklerim koca bir yalan oldu

SÖZ BURCU

Söz burcu küle döndü, uyan uykudan mahir!
Ya yeni şeyler söyle ya ebedî sus şair
Nefes almak değildir varlığın hakikati
Her ne varsa tükendi, yaşadığına dair