ATEŞİN DÖŞEĞİNDE
Zamansızlığı yaşa, zamanın eşiğinde
Vaveylâlar büyüsün hasretin beşiğinde
İbrahimî duruşlar ürkütür Nemrutları
Suyun hayalini kur, ateşin döşeğinde
AYNAMDA YÜZÜN KALDI
Boğazımda hıçkırık, aynamda yüzün kaldı
O vedasız gidişin ardında hüzün kaldı
Gölgeni azık ettim hasretin sofrasında
Mâziden ezberimde o şehlâ gözün kaldı
ELİMDEN RESMİN DÜŞTÜ
Esamin okunmazken bahtıma ismin düştü
Dolunaylı gecede aynama cismin düştü
Zamanın ırmağında arındım kirlerimden
Dalıp gittim mâziye, elimden resmin düştü
BEYAZ YALAN
Mâzideki günleri anmaya hazırım ben
O beyaz yalanlara kanmaya hazırım ben
Külümden doğmak için anka kuşu misali...
Hasretin ateşinde yanmaya hazırım ben
FERİŞTE(LER)
Yüreğime apansız düşünce eyvâhlardan...
Omzumda ferişteler yorgun düştü âhlardan
Yazmaktan nasır tuttu divitin sivri ucu
Hokkadaki mürekkep tükendi günahlardan
YÂRÂN
Bize kardeşten öte yâr gerek, yâran gerek
Dost kıymetini bilip hâl hatır soran gerek
Felâket tellâlları uzak dursun meclisten
Gül yüzlü yarınları bugünden kuran gerek
Kayıt Tarihi : 29.12.2018 02:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!