Bir düş gibi
öyle berrak duruyordu ki ikindi.
Hemen ötede asılıydı bulutlar,
uzansan tutacaksın sanki
ve yarı gizlenmiş güneş bakıyordu kendi toprağına.
Hâlâ yükselmiş duruyordu karada yarı baygın denizsisi
ve hürmet gösteriyordu dünyaya usul bir şarkıyla.
Kımıltı içindeydim hâlâ
- kızılca ve hızla.
Ne ki bilmiyordum daha tam nereye gittiğimi.
Janus Kodal (d. 1968, Danimarka)
Danca’dan çeviren: İsmail Aksoy
Kayıt Tarihi : 12.11.2005 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!