Bekardım.
Adın çıkmasın dikkat et hayatına dediler.
Gezmeyi,görmeyi severdim.
Evlenince gezersin dediler.
Evlendim.
Sen artık evli bir kadınsın,kocan var dediler.
Anne oldum.
Sen bir annesin,çocukların var dediler.
Hiç kimse bana en insani haklarınla,duygularınla sen bir bireysin, en dişil halinle bir kadınsın ve bunu yaşamalısın diyemedi.
Toplum ;kadınları birey oluşuyla değil,üzerine yapıştırılan vasıflarıyla kabul etti.
Kadın,erkekten adaletsizce ayrıştırıldı. Erkek vasfının yüceliğinin altında ezilen bir kadın anlayışı....
Oysa ben ve tüm kadınlar eş ve anne olmanın ötesinde bir bireydir. En insani haklarla en insani duyularla yaşama hakkına sahiptir.
Kadın ; Aşık olabilir,aşık olunabilir.
Kadın; Çok sevebilir ,birini hiç sevmeyebilir.
Kadın ; Gidebilir, terkedebilir,boşanabilir,bir başına yaşayabilir.
Kadın; Yeniden aşık olup evlenebilir
Kadın ; Kalbi acıyabilir, üzülebilir, keyifsiz olabilir.
Kadın ; İhtiyaç duyabilir, ihtiyaç duyulan olabilir.
Kadın ; Yönetebilir, yönetilen , yönleri erkekten farklı olabilir
Kadın ; Savaşabilir, savaşı kaybedebilir.
Kadın ; kabul edebilir, reddedebilir,reddedilen olabilir.
Kadın ; Erkeğin yaşadığı meşru olan her şeyi yaşayabilir.
Kadın ; Erkeğin geliştiremediği o hayvani egosunun altında ezilmemeli.
Meseleye ;
Kadın diye değil, o da bir insan diye bakmak gerek.
Kadınlar ve erkekler birbirlerini önce insan olarak kabul edip sevmeli.
İşte o zaman "kadın erkek savaşı" ortadan kalkar "kadın erkek sevişi" başlar.
Kayıt Tarihi : 8.3.2023 00:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)