İkinci Yüzyıl Şiiri - Mahmut Emin Şener

-Türkiye Cumhuriyeti'nin 100. Kuruluş Yıl Dönümüne İthafen-

Maziden akıp gelen kutlu bir destan;
Hun, Göktürk, Avar, Hazar, Uygur, Karahan,
Unutulmayacaktır, asırlar geçse de aradan
Nice isimsiz, mezarsız yatan kahraman…

Gazne, Harzemşah, Altınordu,
İşte cihanı titreten çelikten ordu,
Savunmak için bu yurdu,
Heybetini dünyaya duyurdu.

Timur, Babür, Selçuk, Osman,
Nice boy, devlet ve hakan,
Akıttılar Türklük için kan
Ve hâlâ içimizde sızıdır Kerkük, Türkistan.

Düşmanda görülmemiş bir şaşa
Girdiler Antep, Urfa, Maraş’a
Lakin durur mu Gazi Paşa
Şehitler yükselirken arşa

Cepheye koşan nice genç fidan,
Daha lise çağlarındaki heyecan,
Şahin Bey, Ali Saip, Sütçü İmam,
Hepsi der ki: Bizde bu iman oldukça ne gam,
Düşman sinmedikçe yıkılmam, dönmem yolumdan.

Gördesli Makbule, Şerife Bacı, Hatice Kılavuz,
Toprağa düşmedikçe Akif, Kazım, Mehmed ve son Oğuz,
Hatırlanır daima Çanakkale, İnönü, Sakarya, Büyük Taarruz,
Yankılanır yedi düvelin kulağında: Biz Anadolu’yuz.

Böylece kopar müthiş bir tufan
Haykırırız: Bize yurttur bu vatan
Şahididir oluk oluk akan bunca kan
Durmak yok bize, hedefimiz Turan!

Tarihi şanlı hatıralarla dolu cet,
Armağan etti yüz yıl önce yeni bir devlet:
Türk, Kürt, Laz ve Çerkez’iyle Cumhuriyet
Ay-yıldızıyla al sancakta payidar olsun ilelebet,
Devlet-i ebed müddet!