İkinci Yeni Şiir Şiiri - Uğur Başkar

Gözlerim dudakalarını kokluyordu
Hangi mevsim boyanmıştı sanki rengine
Yıkıyor kendini güneşin etrafında
Ve yanında ellerim birdenbire
İçim geçiyordu henüz deniz yeşilken
Kaçaklar ve kaybolanlar
Görünüyorlardı bir yosmanın arkasından
Gitmeden dakikalar öncesinde
Zamanı ayarlayan serseri çocuklar
Ne mutlulardı, ne şenlerdi öyle
Heyecandan savrulan titrek elleri
Değerken bir kadının memesine
Soğuk terler boşalırdı
Cendereye girmeden önce
Başlı başına uzanmış çıplak memeli kadın
Ne ölüm düşünür kadını
Ne de kadın düşler ölümü
Ve uyanırken rüyasından
Rüyası bölünür utanç içinde

Ufuk DOĞANGÜL