Bıraktım suyun yüzüne, bakışlarımı
tanıdım yansımada parlayan iki göz
benimdi
o iki ışık.
Ve
baktıkca davet ediyorlardı
kendimi derinlerine
çekiyorlardı uçsuz budaksız sınırsızlığa
o tabansız suyun,
o ruhumu taşıyamacak kadar
güçsüz
suyun erişilmeyecek derinlerine
çağrıyordu o iki göz.
Salıverseydim kendimi tutacaktı beni
o serin dalgalarında bedenimi taşıyan su
nefesimi kesecek mâni olurcasına...
Kayıt Tarihi : 9.4.2012 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!