Övülmüştünüz, ey kitaplarım,
Çünkü henüz gelmiştim ben taşradan;
Çağın yirmi yıl gerisindeydim
Ki buldunuz hazır bir topluluğu.
Yadsımam sizleri,
Sizler de yadsımayın soyunuzu sopunuzu.
Dururlar burada tuhaf hileleri olmaksızın,
Buradalar arkaik bir şey barındırmaksızın.
Bak eleştirmenin şişine,
Bak profesörlerin öfkesine,
Bak nasıl da küfreder onlara sevimli hanımlar:
“Bu mudur”, derler, “şairlerden beklediğimiz
Zırvalar? ”
“Nerede hani Pitoresk? ”
“Nerede hani duygunun baş döndürmesi? ”
“Hayır! İlk yapıtı en iyisiydi.”
“Zavallı adam! Kaybetmiş hayallerini.”
Gidin, küçük çıplak ve arsız şarkılar,
Gidin hafif bir ayakla!
(Ya da isterseniz şayet, iki hafif ayakla!)
Gidin ve dans edin utanmadan!
Gidin küstah bir eğlenceyle!
Selâmlayın ciddi olanı ve geri kafalıyı,
Nanik yaparak selâmlayın onları.
Burada zilleriniz ve konfetileriniz.
Gidin! Gençleştirin her şeyi!
Gençleştirin “The Spectator”u bile.
Gidin! Ve ıslıklayın onları!
Öyle dans edin ki yüzleri kızarsın,
Dans edin fallus dansını
Ve anlatın Cybele’nin hikâyelerini!
Tanrıların uygunsuz tavırlarından bahsedin!
(Söyleyin bunu Bay Strachey’e.)
Buruşturun erdem taslayanların eteklerini,
Ve dizleriyle bileklerinden bahsedin.
Fakat her şeyden önce, pratik insanlara gidin,
Gidin! Gürültüyle çalın kapı zillerini!
Çalışmadığınızı söyleyin
Ve sonsuza dek yaşayacağınızı.
Ezra Pound (1885-1972, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Çevirenin notu:
“The Spectator”, 6 Temmuz 1828’den bu yana yayınlanmakta olan, haftalık, muhafazakar bir İngiliz dergisidir.
Kayıt Tarihi : 5.3.2009 13:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Salutation the Second by Ezra Pound You were praised, my books, because I had just come from the country; I was twenty years behind the times so you found an audience ready. I do not disown you, do not you disown your progeny. Here they stand without quaint devices, Here they are with nothing archaic about them. Watch the reporters spit, Watch the anger of the professors, Watch how the pretty ladies revile them: 'Is this,' they say, ' the nonsense that we expect of poets? ' 'Where is the Picturesque? ' 'Where is the vertigo of emotion? ' 'No! his first work was the best.' 'Poor Dear! he has lost his illusions.' Go, little naked and impudent songs, Go with a light foot! (Or with two light feet, if it please you!) Go and dance shamelessly! Go with an impertinent frolic! Greet the grave and the stodgy, Salute them with your thumbs at your noses. Here are your bells and confetti. Go! rejuvenate things! Rejuvenate even 'The Spectator.' Go! and make cat calls! Dance and make people blush, Dance the dance of the phallus and tell anecdotes of Cybele! Speak of the indecorous conduct of the Gods! (Tell it to Mr. Strachey.) Ruffle the skirts of prudes, speak of their knees and ankles. But, above all, go to practical people go! jangle their door-bells! Say that you do no work and that you will live forever.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!