İkinci Pencere Şiiri - Ali Aydoğdu

son günlerde moda
sarı çizmeli mehmet ağa...........
...............

(I)
kar uslu çocuk
rüzgar ılımlı yaklaşıyor olaya
tutsana bacım düşecek maskara

bu mevsimde çocuk olmak kadar imkânsız bilirim
dizlerinde ölebilmek
rüyada ki kadar güzel olur muydu acaba?

kardelenin göğe aşkını anlatmak için çırpındığı zamanlarda
bir ağlama sesiymiş varlığın yankılanan yıldızlarda
kış güneşi ile birlikte doğmuşsun sen bu diyarlarda

oysa uzak şehirlerde vuruldum ben
dost ayrıntıları anlatırdı çekingen, zulamda hayret
sen son sözünü mektubunda

---yani;
--kalem ile öldürüldüm ben
--satırda doğurulmadan önce

(II)
galatada değilim ama dost
senin gördüklerini arıyor gözbebeklerim
alabildiğince beyaz dünya, ayrıntı yok

ve alabildiğimce içerlemişim ayaza
ağaçlar dallarına küsmüş ağırlığınca
bir adam küfreder buzlu kaldırıma

ne işim var ki bu saatte dışarıda
eldiven ile iyi gitmiyor oysa sigara
anla işte, malzeme arıyorum bir satır daha

yavaş geçsene be adam
basmak kolay kornaya
zor olan pencerenin ardında

inanmıyorsan aç gözlerini kocaman
yakınına bak, en yakınına
bu gün yok artık yanında

---yani;
---her yeni gün bir veda hayata
---bir varoluş şarkısı söylemek yorulmadan

(III)
üçüncü perdesi yok penceremin
ikisi genelde kapalı
karanlık adamım doğrusu, esmer bakışlı

beni bana sorsalar, diyeceğim yok
sana sorsalar belki de çok
acaba hangi ben doğru, ikisi de çatık kaşlı

saatte epey yoruldu hani
dünya tur bindirecek neredeyse kendine
biz yerimizde sayalım, iki ayaklı

kızılı severim elbet gece lambamda
ve saçta, bazen ufukta
gece gece çay istedi canım, kızıl dudakta

olmuyor dost, her göz farklı
ben kahverengi hüzünler büyütürüm
sen güçlü cümleler yarına

----yani;
---pencereleri farklı hayatın
---birini kapamalı