Aramak... Ömür boyunca aramak...
Yalnız seni aramak... Paslı teneke kutularda, küf kokan
dolaplarda, çerçevelerde, tenhalarda, ağaç diplerinde,
sonra vapurlarda, trenlerde hep seni aramak.
Belki bu şehirde değilsin. Ne çıkar? Seni arıyorum ya.
Belki de ayni sokakta evlerimiz, sabahları
beni görüyorsun işime giderken.
Sonra akşamı bekliyorsun, alacakaranlığı...
Beni bekliyorsun ya da bir başkasını, bir başkasını...
Hiç gel demiyeceğim sana. Aramak neredeyse
ben oradayım. Ayaklarım ne güne duruyor?
..........
Kayıt Tarihi : 6.4.2001 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ustacığım keşke bu düşündüklerini düzyazı ile yazsaydın, zaten nesirden farkı kalmamış yazdıklarının... üzgünüm ama ortada değerlendirilecek bir şiir görmüyorum, bu defa olmadı usta...
biz kendımızden bişiler buluyordak şiir mukemmel bulamıorsak şiir olmamıs..
sairler makıneşip duygusuz şiir yazsalar daha mı ii anlamıs deilim....
Arayış yaşamın sırrıdır, dinamiğidir...
Herkes arar, kimimiz adını koyarız kimimiz bir düşün peşinden koşarız düşü büyütür, içimizde yaşarız yada bulduğumuzu sandığımız anda kaybederiz ama hep ararız çünkü tılsımı da budur aşkın...
TÜM YORUMLAR (26)