İnsan yaşarken bilmiyor
En yüksek katın ikinci kat olduğunu
Anne çocuğunu taşır orda
Geleceğini mutluğunu taşır oralarda
Dünyaya gelince rahatlar tüm içi
Unutmuştur ikinci katın seçiciliği
Hayata karışır artık ağlayıp gülmesi
Ölüm acaba kaçıncı katta nedir değeri
Sevgi bile kat,kat yüksek oluyor
İçindeki sıkıntı havada duruyor
Kalbini dinlesen küt,küt atıyor
Ayrı sevgililer ikinci katta kalıyor
14.06.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 16.6.2008 00:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ölüm ve gelecek....iki kat...dünya...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!