İkinci İlk Bahar

Güneş kalbime vursa gözlerim bulutlanır
Ağa takılmış balık gibi süngüler bedenimi
Kanayan şey kan değil, mavilere bulanır
Sevgi elimden alır yağmursuz sevenimi...

Sınırda esir kalmış bir mayın gibi yüreğim
Kaçak bir yolcu gelirde patlatır diye beklerim
Benim gibi yüzlercesi bekler parmaklıklarda
Gün geçtikçe toprak üstüne umutsuzluk eklerim...

Kırılmış bir yürektir bana hesabın üstüne kalan
Bahşişlerimii toplayan garsonlar utansın aşkımdan
Yediğim son yemekti bu hayat lokantasında
Tabaklarla zehirlendim ben yıkanmadan masama konan...

Silgisini kaybetmiş bir karatahta gibiyim ben
Tebeşirler karalarlar beyazlatarak üstümü
Öğrenciler gibi hayattan mezun olmayı beklerim
Çalıştırarak kandırmaya çalışır öğretmenlerin tümü...