İkinci El Papik Şiiri - Emrah Birgül

Onun üzerinde renkli papik var ellerimde
Onlardan bir gökkuşağı oluşturuyor ruhum
Adım atmamla gökkuşağına kavuşuyorum
Göz kapakları mıdır bu sanrıların üvey annesi
Eski bir dostun cesediyle mezarlıkta buluşuyorum

Sen kimseye ihanet edemezsin....

Bir bıçak mı yerdeki
Yoksa senin ellerin mi
Algı yavaşlığının bedendeki hızına yansıyan hazzı kayboluyor Şakaklarımda
Teşekkür edecek muhattab bulamayacak kadar güzellikler Dolaşıyor sinir uçlarımda
Her duyulan güzel his bir parça daha köreltiyor dolaştığı yerleri

Hiçbir yeri yakarak kendini ısıtamayacaksın....

Bu lanet yada hangi inanıştaysanız onun tanımlaması bu nefret
Kişisel mi yoksa standart muameleye maruz kalan bir ayyaş mısın
Aymaz bir adam bir üçlü uzatıyor
Ellerin i gözlerimin üzerinden çek
Bir insan bulutlarla ancak şimdi tek bir beden olabilir

Yaptığım şeyleri sana anlatmam bunların doğru olması demek değil....
.
Bir araba hiç bir yol olmadan ne kadar gidebilir
Tekerlekler bizim inancımızın kasketi midir yada
Hiç bir ikilem asla dokuz köşeli değildir
Düşüşteyim yalnız bırakın beni...