-İkinci El- Şiiri - Elif Gülay

Önceden,
Geleceğe dair umutlarım vardı benim;
fesleğen kokulu yaz akşamlarında
Bir kırlangıcın kanadına sarılı.

İçimde yanan volkanlar vardı;
Dokunulmamış,saf ve temiz,
Bir çocuğun gözbebeklerinde.

Hayallerim vardı umarsız,
Ve sen vardın yalansız;
Bir sonda bulmuştum seni,
Başlangıcım olmuştun.
Ellerin vardı sıcacık,
Koruyup sahiplenen kolların vardı,
Ve gözlerin vardı kendimin aynası.

Önceden;
Ağlamazdım batan güne,
Yarınlara üzülmezdim hiç ve
Acımazdım geçmişe.
Rengarenk çiçeklerim vardı gönül bahçamde;
Sen baktıkça yeşeren,
Seninle hayat bulan,
Gülüşünle çoğalan..

Önceden;
'Önceden' demezdim hiç.
Hep ilerisi vardı,
Güzel günler vardı yaşanacak
Ve hep sen vardın hep var olacak.

Ve şimdi...
Gittin.
Bir enkaz bıraktın geride,dokunulmamış.
Bir çocuk oyuncağını kaybetti,
Bir anne yavrusunu,
Ve ben seni kaybettim
Sendeki beni kaybettim
Bizi kaybettim.

Baharda yeşeren ağacın,
Uyanan doğanın,
Bir anlamı yok sensiz.
Şarkılar,kuş sesleri beyhude,
Gülüşmeler yalan
Kurmaca sevişmeler,sahte!
Mutluluk bir ütopya..
Bir yalnızlık var yakamı bırakmayan,
Korkular üzerime üşüştü.
Ne söylesem nafile.
Elimde aşkın vardı,kıymetli,
Üzerine titrediğim
Sen gittin ya
Kahretsin!
O da ikinci ele düştü..