İkinci Çocuk Şiiri - Mehmet Zeki Gezici

İkinci Çocuk

Bu bahçeler bizden çocuk ister

Kalk diyorum
ateşin dağılacak saçlarına
ellerin beyaz eteklerin uzun
Gül, dişlerinde çürümüyor kelimeler
taze bir bahar
düştü içine biliyorum
yeni bir çocuk kokusuyla
doğacak
temmuz ortası.

Bak şafak üçüne gelmeden
düşürdü bir ağacın yapraklarını
eriyen çizgileri aldı kelimelerden
ve ekmek dedi bir kuşa
kuş ekmeğe benziyordu
ve balinaya
her gün yeniden koydu adını
bir bahçenin
tren bahçesi
kardeş bahçesi.

Kalk diyorum
bu bahçeler bizden çocuk ister
acı sonsuz olmasın yaz geldi
yaz
bütün çocukların yüreklerinde
bir volkan konisinin ağzıdır,
yaz
bütün çocuk yüreklerinin
gökte yıldızlaşmasıdır.
Yaz
ikinci çocuğumun
aydınlık bahçesi
uyanan dal kurusu yaz geldi
korku kentten bir daha sürüldü
soğuk yalnızlıkların derin kıyısına
Gülüm
kalk gidelim yaz geldi.

Mehmet Zeki Gezici