İkinci Bir Şans Şiiri - Belgin Yazar

Aklıma düştün yine,
Çay içerken bahçemde.
Bunca yıl geçti üstünden ama
Hala o kadar taze ki anıların.
Yanımda sanki sesin, nefesin, kokun…

Düşündüm de nasıl bitti o güzelim sevda, diye.
Emek harcadığımız,
Yıllarca yaşatmayı bildiğimiz sevdamız biterken,
Ne oldu bize de, ağzımız dilimiz bağlandı.
Zaman durdu sanki biz durduk...

Bir söz, bir bakış yeterken,
Neden yapamadık, izin verdik bitmesine.
İzin verdik, birbirimizin gitmesine.
Ne sandık acaba,
Birimiz giderken diğeri durdurur mu?

Ama biz bunu hiç yapmazdık,
Diğerine bırakmazdık ki,
Sevdamız için savaşmayı.
Bu kadar mı kırgındı yüreklerimiz,
Yoksa biteceğine mi inanmadık bu sevdanın.

Bir “Gitme” demeyi,
Aşk dolu bakışı neden esirgedik birbirimizden.
Gelip geçer, yine birbirimize sarılır,
Biraz ağlaşır ve eskisinden daha güçlü,
Başlar mıyız sandık acaba…

Ama olmadı sevgili,
Bak yıllar geçti yüreklerimiz değil ama
Yollarımız ayrıldı.
Ne sen dön diyebildin, ne de ben.
İkimizde vazgeçmedik birbirimizden haber almaktan.

Bahaneler oldu özel günler,
“Nasılsın, iyi misin” demek için.
Hatırladığını anlatmak ve kendini hatırlatmak için.
Ortak dostlarımıza sorduk birbirimizi.
Yanıtını duymaya korktuğumuz soruları bile.

Şimdi neden, diye sormak için çok geç biliyorum.
Ama biliyor musun sevgili,
Birbirimizi unutmayan yüreklerimiz,
Bize öyle güzel ders verdi ki,
Seni düşündükçe beni bile dinlemeden heyecanla atıyor bu yürek.

Kelime bulamıyorum,
Sen aklıma gelince hissettiklerimi,
Senle yaşadığım mutluluğu anlatmaya.
Hayatımı, yüreğimi dolduran bu sevdayı,
Yaşamaya gelmişim gibi dünyaya…

Kim bilir, belki bir gün, bir yerde,
Hayat seni yine karşıma çıkarır.
Ne yapar, ne düşünürüm o an bilmiyorum.
Yine kollarına atılır, sımsıkı sarılır mıyım?
Yoksa bir yabancı gibi tokalaşır mıyım?

İstiyor muyum senle karşılaşmayı,
Onu da bilmiyorum aslında.
Belki de korkuyorum,
Ya hiçbir şey olmamış, hiç gitmemişiz gibi,
İlk gün ki gibi başlarsak yine sevdamıza

O zaman nasıl affederiz birbirimizi,
Birlikte geçmeyen o yıllar için.
Birbirimize bir bakışı, bir gitme, demeyi
Çok gördüğümüz için.
Yoksa birbirimizi yeniden bulmak unutturur mu her şeyi…

Yoksa sevdamız zamana, ayrılığa rağmen,
Bitmediği için mutlu olur,
Ayrılığın, özlemin sevdamıza güç kattığını,
Birbirimize bile itiraf etmeye korkarak,
İyi ki ayrılmışız mı deriz…

Bilmiyorum sevgili,
Ama tek bildiğim,
Seni bir kez daha istiyorum hayatımda.
Bir göz değişi, bir merhaba,
Bir tokalaşmak kadar bile olsa…

Bu sevda ikinci bir şansı hakediyor.

16.05.2010