İkinci Baharda Aşk Şiiri - Necip Zeybek

İkinci Baharda Aşk
Ey aşk,
İlk ya da son, ne fark eder,
Hasta eder adamı her bahar.
Nerede ağrı var,
Çare ne?
Dinlemiyor adamı doktorlar!
Bu kalbin tamirini gel bir de sen dene!

Ey sevgili,
Gerek yok alavereye,
Koyup bu kalbi cendereye,
Koşturma doludizgin;
Dingin bir aşk istiyorum ben sadece!

Girmedi ya çuvala zaman,
Gözü açık değil bu kalbin, hele tut elini bir;
Okşasın, koklasın seni bir kere,
Düşünmeden enini sonunu sevebilecek mi yine!
Gözünü seveyim aman, verme ortalığı velveleye!

Ey aşk söyle,
Korkutuyor gözümü,
Hız limitini aşmasın sevgili,
Tanırım gelince zamanı ve muhtemel çok severim,
Bırak, alışayım önce.
Utanırım bu yaşta,
Bakamam eskisi gibi sevgilinin yüzüne,
Bakamam saatlerce öyle…

Ey sevgili,
Mahpustum yalnızlığa,
Hep sustum!
Sense ketum bulup,
Beğenmediğimi sandın öyle mi?
İnan mühim değil boy pos, kalça, göğüs, saç ense
Muhteşem güzelliğini görünce
Nutkum tutuldu sadece!
Yeni kırdım zincirlerini esaretin,
Yüreğini koy avucuma önce,
Bülbül kesilirim güvenip sevince!

Ey aşk,
Düşünmek enine boyuna,
Zor geldiğinden aşığa, kolay düşer oyuna,
Fazla vakti kalmamış gibi getirme sıkışıklığa.
Ritim bozukluğu değil,
Huzur dolu aşk istiyor gönül bu yaşta,
Şöyle dört başı mamur…

Ey aşk,
İllaki istiyorum seni,
Lakin son fırt gibi tek nefeste çekme beni içine sakın,
Zevk alıp veren tiryakin olmalıyım ilkin,
Sakin başlasın bu sonbahar,
Nasılsa sert geçecektir kışlar,
Başlamasın nefes nefese yine kaldığı yerden iniş çıkışlar,
Bu yaşta yorar bizi en basit gerilim!
Ne hüsrana dayanır,
Ne yüksek tansiyona!
Duruverir yorgun kalbim!

Ey aşk,
Biraz cömert ol,
Taviz değil vereceğin, hediye!
Bak,renk dönüşümüne yeni girmiş yapraklar,
Başaklama zamanı değil, dolgunlaşmada daha ceviz,
Dalında hışırdıyor aşk diye diye…
Bu saatten sonra değerini iyi biliriz,
Ne hapis, ne kapris ile karatmayız kalan ömrü biz.
Sevdikçe eksilmez uzar ikinci bahar,
İnce bir çizgide yürüyen cambaz misali,
Sevip sevmede hassaslaşıyor insan bu yaşta o kadar!