İkinci Bahar Şiiri - Sedat Yıldırım

Ağlayanın malı gülene hayır.
Eder mi sandında ağlattın beni.
Vicdansız yüreğin olunca sağır.
Nefsinin uğruna kül ettin beni.

Sade semt adıymış sende ki vefa.
Seviyorum dedin bana bin defa.
Uğruna çektirdin zalimce cefa.
Sahra çöllerine kum ettin beni.

Anıların bir bir kül oldu yandı.
Senden geri bir tek nefretin vardı.
O da gitti artık bir şey kalmadı.
Zalim avcılara av ettin beni.

Kaç ocağa daha incir ağacı.
Diktin ki yer gök senden davacı.
İki cihan gezsen yoktur ilacı.
Değeri olmayan pul ettin beni.

Senin gidişinle değişti dünyam.
İstiharede ki o kutlu rüyam.
İkinci baharı yazmışta Mevlâ'm.
Vefalı bir yâre yâr etti beni.
Sedat YILDIRIM