İkimizin Yerine (izmirli sevgilime)

güneşli bir gün, sabahın beş sularında
Tan yeri ağarırken, bir çay ocağında
ince belli bir bardak, bir yudum çayla
varsay ki! yanındayım, baş başayız seninle
hem de sol elinle
şöyle bir sarıl o incecik beline, benim yerime

kalbin küt küt atsın beni hisset, yanındayım işte
şarkımız çalıyor bak! o nostaljik radyoda, dinle!...
sana yazdığım şiirimi mırıldan
ikimizin yerine

vapurun en arkasında, denize nazır
gözlerin buluştuğunda kızgın güneşle
yeşile çalan hareler, ela gözlerinde
bak! gözlerim denizin köpüklerinde
hiç gözlerini ayırma benden, kalalım göz göze saatlerce
bir elini, diğer elinle kenetle
bak! ellerin ellerimde
sarmaş-dolaş ol benimle
ikimizin yerine

bir parça simit at, çığlık atan martılara
farz etti ki! başın omzumda, dudaklarım saçlarında
bir kağıt, bir kalem masanda
varsın olsun. varsın olsun, iki satır da olsa
bir şiir karala,
benim adıma
"aşkım" olsun, "aşkımmm!" şiirinin adıysa

kısacık bir mola, öğlen vaktinde,
gölgen de peşine düştüğünde
bak gölgen benim, bak yanındayım işte!
gel!.. yaklaş şöyle! koy başını göğsüme
dök omuzuna kumral saçlarını, devir saçlarını şöyle öne
dokunsun ellerim saçlarının her teline
bir resim çektir Saat Kulesinde
ikimizin yerine

yarın da olur ama bu akşam!
güneş batarken kızıl rengiyle denizin göbeğinde
Al Sancak, Karşıyaka, Kordon'da, faytonla
bir tur at, dört nala giden atlarla
dalıp dalıp git pembe düşlere, rüyalara

üstelik tanışma yıl dönümümüz bu akşam da!..

sen gelinim ol, ben damat adayıysa
mühürle aşkımızı, o pembe dudaklarınla

lütfen!
karım olur musun?
"evlenir misin benimle", "evlen benimle"
İzmir'in bu romantik gecesinde!..

(Gülsen Yüksel)