İkimizin şiiri Şiiri - Bedriye Korkankor ...

ikimizin şiiri
bedriye korkankorkmaz (1965)

bebek sesim
yaşlı sesimi benimse
yaşam türküleri söyle
çocuk sesim tut ellerimden

gizil bir ülkeyim
ülkelerin ülkesi
bütün denizlerin dağların
ve bütün halkların

eksikliğimi başıma kakma
duyarlığınım senin
sevincin umudun sevdanım
yollara baktırmam seni

öfkenim nefretin
yalnız yıllarının acısı
bensizliği
nerende taşırsın bilirim

ölülerin bedeni sıcak
yaşamadan ölenlerinse soğuk
ölüler toplamıyım kara defterinde
korkma saçlarımı okşamaktan

yaşamın gizi aşkta
ölümsüz aşkın saatiyim
seni bana kur
razıyım tıktaklarına

yaşamının arşiviyim
kimseye açmam
aradığın yaşam iksirinim
bensizliği nerende taşırsın

gel bizde kalanlarla yetinelim
eksiler artılar yerli yerinde kalsın
yağmursuz bulut gibiyiz seninle
rahmetimiz düşmedi bahçemize

anılarımızda kalanları arayalım
görelim nedir gerçeğimiz
nereye nasıl kurarız evimizi
yalansız yaşamlara komşu

sakındıklarımızı bölüşelim
saygı duyarak değişime
temizlemeden birbirimizin geçmişini
kirli neyimiz oldu sanki

yaşam ateşini yakalım
ellerimiz ısınsın önce
hiç üşümesin bir daha
öğrenelim yaşanmamış aşkın
yaşamı yok saymak olduğunu

nazlı atlarımızı özgür bırakalım
kulluk silinsin kitabından insanlığın
ekmeğimiz ile günaydınımızı bölüşelim
aile olalım insanlığın babasız çocuklarına

kapılma kolaycılığın cazibesine
razıyım bu ömrü bitmeyen özleme adamaya
adanmış ülke değilim artık
senin coğrafyan benim coğrafyam
benim sütüm senin kanın
ekmeğin ve aşkın ortak ülkeleri
ortak savaşımız
söz olsun bilirsin bunu
o resmi insanca çizelim
insanca sence bence

gel çizelim bu resmi
gel söyleyelim bu türküyü
bu ikimizin şiiri olsun
ölüm bizi yakınlaştırmadan