Eledik rüzgarı içimizdeki çocukla
Oynadık yeldeğirmenleriyle rüyalarımızda
Ağladık,çırpındık,hüzünlendik ayrılıklarda
Sonra kendi içimize döndük tükendik birazda
Evleri odalara böldük,boyadık gözlerimizle
Salıncaklar kurduk bulutlara,oyalandık küslerle
Eteklerimize ve ceplerimize zamanı doldurduk,sakladık
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta