İkimizide Yaşatmam Şiiri - Gönül Yorgun

İkmizide Yaşatmam
Seni bu çok seveni acılara atıp gitme,
Seni bu çok seveni bırakma ölüm içinde.
Senle hayat bulmuşken,sensizliğe dayanamam,
Çekerim silahımı,ikimizide yaşatmam.

Sana öyle değer vermiştim ki,
Sen beni bir kalemde sildin.
Beni belki hiç sevmedin,
Senin için belki bir hiçim,
Ama sen her zaman benim kalbimde birtanesin.
Ve hep böyle kalacaksın,bu beden'de sen varsın.
Bu kalpte hep atacaksın.
Sen her ne kadar sevmesende,
Senle sevmişken herşeyi,
Bırakma beni hasretinle.
Ayrılığına dayanamaz bu kalbim,
Yaşayamam özleminle.
Hem kendimi,hem de seni affetmem,
Asla yar etmem seni ellere.
Benden başkasına gidersen,
Bir kurşun sana,bir kurşunda kendime,
Yemin olsun basarım tetiğime.

Seni bu çok seveni acılara atıp gitme,
Seni bu çok seveni bırakma ölüm içinde.
Senle hayat bulmuşken,sensizliğe dayanamam,
Çekerim silahımı,ikimizide yaşatmam.

Sana olan sevdamı,
Nerdeyse tüm dünya duydu,
Ama senin kalbin bir türlü duymadı,
Çünkü beni sevmiyordu.
Ne kadar bu aşka,
Kendimi köle etsem de.
Boşmuydu? Heşeyimiz.?
Unutma ki sensin bu kalp,
Sen yoksan bende yokum.
Söylemek istemiyorum,
Senin için akan yaşları.
Kalbimde var bir sancı,
Hasretin beni fena yaktı.
Senle sevecekken hayatı,
Sen beni yarı yolda bıraktın.
İlk mısralarımda dediğim gibi,
Sen,beni sensiz yaşatırsan,
Ben,seni senle yaşatmam.
Tetiğimden çıkan kursun,
İkimizinde sonu olur,
Bunu unutma gülüm.

Seni bu çok seveni acılara atıp gitme,
Seni bu çok seveni bırakma ölüm içinde.
Senle hayat bulmuşken,sensizliğe dayanamam,
Çekerim silahımı,ikimizide yaşatmam.