İkimiziçoközledim Şiiri - Hüseyin Yük

İkimizi çok özledim
Hoşcakalsiz gidişlerimizi
Saatlerce bakışmalrımızı
Saçlarindaki baharları özledim
Duygularımızdaki yalnızlıkları
Açmadığın telefondakini sesini
Duymadığım nefesini özledim
Uzakalrını ve düşünce hızımızdaki yakınlığımızı
Gözlerindeki sıcaklığı sevinci
Cigarandaki efkarı özlemi
Göbeğindeki ben i
Ellerindeki seni özledim

Küsmelrini Gülmelerini
Penceremize konan serçelere ekmek vermelerini,
Gökteki yıldızmızı ama en sönük olanını
Baktıkça parlayıp büyütüğümüz yıldızmızı
Anakaraya yağan karda düşmelerini anlattığın günleri
Eylemlerde polisten yedıgın dayakalrını
Ekimi iremi hemşerimi
Seninle yemek yemelerimizi
Sanalda olsa demli çaylarını özledim
Bir gün izmire gelebilme ihtimalini özledim

Ben bizi çok özledim
Sensizken bile bensizliğini özledim
İspartadaki keçilerinizi anlatmanı özledim
Okuldaki öğrencilerini anlatırkenki sabrını
Ben senin en çok Şiir 'i bana sevdirmeni özledim
Slogan bulmanı kataloklarıma
Sendeki beni bendeki seni özledim
Ortak noktadaki ikimizi çok özledim

Özlediğim o kadar çok şey varki
Yazmaya sığdırmadığım çoğ unu özledim
Telefondaki sesini
Sesindeki beni özledim
En çokta ikimizi özledim