mavi önünde kapatır gibi
sarıyı, yeşili, kırmızıyı
siyahlar duruyor imkansız hevesinde
akıl sahibi olmak vardı Karadeniz’de
merhaba diye cümlelerle başlamak
artık eski kaçıyor dilimize
ansızın yok hemencecik
ya da ne bileyim şimdi gibi zamanları
hatırlıyorum ama
geç kalıyorum
daha sonra ses gelmeden
sessizlik var oluyor işte
kocaman bekleyişlerde
al senin olsun diyemeden
canımızın ölmesi
yakışıyor bazen ikimize.
Kayıt Tarihi : 10.1.2001 18:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!