Bir gül yaprağı düştü deryaya
Artık sesine açılan bir gemiyim
Aşkın iksirini içtiğim günden beri
aşamayacağım engel
çıkamayacağım zirve yok derim
Hem bir başkasıyla gülerken aynı mıyım?
Hissettiğim her duyguyla iç içe
kuşların özgürlüğüne bile talibim
Çünkü gördüm
her solgun bitkide bir güzellik varmış
Aşkı yüklenip omuzlarıma
sonsuzluğun perdelerini aralayıp
yıldızlara baktım
Benim olan ne varsa ikimize ayırdım
Çift kişilik veranda salıncağımı mesela
Bir serçe kanadı misali özgürce
yan yana
iç içe sallanalım
Derya fırtınalıymış
gökyüzü bulutluymuş kime ne
Varlığın bir soluk arası
Herkesin bir ömür arayıpta bulamadığı
Tevazu sahibi bir toprağı bilirdim
Her şeyi olmasına rağmen hiçbir şey olmamayı seçer
Dağların yüce doruklarından vadilere kadar
Bir dokunuşla başlar
bir sarılma ile coşar
Ama bugün ama yarın
senin gibi sessiz ve derinden işler
Hangi rotayı seçersek seçelim
sıralamaya göre gidelim
Önce saygı sonra sevgi diyelim
Toprak gibi Karadeniz gibi olalım
Karadeniz gibi
Kayıt Tarihi : 3.9.2023 19:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)