İkimize. Şiiri - Salih Kozan

İKİMİZE

Gel gönlümün cânânı gel
Beraber yükselelim maviliklere,
Sevgi bulutları olalım
Damla damla yağalım gönüllere.
Umutlansın sıcak iklimler,
Alev alev yanan yürekler
Serinlesinler bizimle…
.
Bizi bekliyor kuruyan yürekler!
Çatlayan toprak, solan yaprak,
Suya hasret gül sevinsin.
Sonrasında; sevinç çığlıkları atsın tabiat!
Haydi, durma orda öyle,
Yağmur damlası olalım
Yağmur şarkıları söylesin cümle çocuklar…
.
Toprak kokusu yayılsın her yere,
Gökkuşağı çıksın,
Bir ucunda sen diğerinde ben;
Yedi renge boyansın gül çehren,
Var mıdır seni benim kadar çok seven?
Sen güneşsin bense ay,
Ben geceyim, sen gündüz
Gökyüzüne yazılıyor aşkımız hece hece.
Ne oyunlar oynuyor bu aşk denen bilmece?
Yıldızlar yolluyorum sana,
Şimşek olup çakıyorum
Yüreğine ismimi yaz diye…
.
Ey gönlüme doğan gül kalpli yârim!
Yer, gök, dağ, taş;
Bizi seyreden cümle melekler
Şahit olsunlar sevgimize.
Bir umut ol, bir müjde ol, bir bahar ol;
Kışlar yaşayan kalbime…
.
Aşk olsun adı, sevgi olsun,
Varsın hasret de olsun,
Razıyım yansa yüreğim!
Yeter ki; bir güneş doğsun,
Şu kapkaranlık geceme.
Fantastik hayaller et benim gibi…
Gezip dolaşalım özgürce maviliklerde;
Sevgiyle el ele,
Dön bir bak hele;
İkimize…

Salih Kozan