İkimizde birer savaşçı gibi;
(Belki haklı belki haksız)
GURURDAN ZIRH’larımızı giyindik,
önce ayrıldık, ikiye bölündük, sonra kendi içimizde binlere…
Sorgusuzca öldürdük sevgiyi, saygısızca sömürdük her şeyi…
HIRS’ımızdan;
Bitmeyecek geceleri bitirdik, geçmeyecek günleri geçirdik!
Aramadık aklımızca, hiç özlemedik birbirimizi,
en çekilmez acıları çektik, en geçilmez engelleri geçtik!
En sonunda;
öldürdüğümüz sevgimizle beraber kendimizi de gömdük!
17 Kasım 2004, Diyarbakır
Seçkin AslanKayıt Tarihi : 26.6.2008 09:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!