İkimizde aynı şeyi düşünüyoruz belki;
Mesela ben seni, sen kendini…
Aynı şeylere üzülüyoruz çoğu kez;
Yaşlı bir amcanın, yürüme zorluğunda…
Kalemi seviyoruz ikimizde,
Yazan ve yazdıran oluyoruz bazen
Silgi oluyoruz dertlere
Birimiz siliyor, birimiz temizliyoruz
Bazen çok oluyoruz bu hayatta
Azrail’e pusu kurmaya çalışıyoruz
En tehlikeli caddenin
En ortasından koşuyoruz…
Biz deliyi simgeliyoruz Dünya da,
Dünya bize deli oluyor…
Her şey oluyoruz bu hayatta
Seven, sevilen, üzen, üzdüren.
Bazen terk eden, edilen…
Biliyorum çok şey oluyoruz ama…
Nedense ikimiz “bir” olamıyoruz...
Kayıt Tarihi : 15.12.2011 11:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)