İkimiz de Tutsağız Şiiri - Savaş Çeliker

Gözlerini değdirme gözlerime küçüğüm
hüzün kaplıyor her yanımı
hasret dağlıyor yüreğimi
ve kendine dolanıyor dilim
konuşamıyorum

Tarihsel ve toplumsal aşkların kıskacında
nemli topraklar gibiyim
ne eksen kök salacak bağrımda
ne fayda
yalnız senin sevgine ihtiyacım var
ama kalın ve puslu camlar örtüyor seni
küçük ellerini tutamıyorum

Karşımda duruyorsun
umutlu ve üzgünsün
sana baktıkça
karmaşık duygular sarıyor benliğimi
insan olmak nedir
isyankarlık mı yoksa
kurtulup tüm bağlarından
senin için
sende insanlık için
sende seni sevebilmek için
deniz mavisi gözlerine
dalamıyorum

Gözlerini değdirme gözlerime küçüğüm
ayrılık çekilmez
sen dışarıda ben içeride
görüşçümsün
parmaklıklardan ve çift camlardan ördük
kalplerimizin bağlarını
bakışların birer mermi
parçalanmış ve tutsak bir ülkenin
sınırlarında aldık mermi yaralarını
kupkuru ve sıcak bir Önasya rüzgarı
yaladı tenlerimizi
parmaklıklara dayanarak
çift camlara bastırdık avuç içlerimizi
ne çare
hiçbir şey yok küçüğüm
hiçbir şey yok
sadece dar bir görüş kabini var aramızda
aslında ikimiz de tutsağız

Ve kalplerimiz sınırlarındayken ülkemizin
kabinlerin iki yanında
tutsak kaldı özgürlük
tadamıyorum