Ben olunca biz, ikimiz,
susar dilimiz, konuşur gözlerimiz,
çarpar yüreklerimiz, kaybolur gölgemiz.
Biz, ikimiz, uyanmamayı dileriz.
Ve sanırız ki sonsuza değiniz.
Ama biz olunca ben;
Sönen bir karadelik gibi,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta